Start zawodowy młodego nauczyciela

Badania empiryczne potwierdzają duże znaczenie Okresu adaptacji zawodowej młodego nauczyciela, tj. okresu między przygotowaniem w czasie studiów a osiągnięciem pełnego statusu zawodowego. W wielu systemach szkolnych z okresem tym wiąże się szereg instytucjonalnych form pomocy nauczycielowi startującemu w zawodzie. Nauczyciel przechodzi bowiem z uczelni, która ponosi odpowiedzialność za jego rozwój, treść i metody kształcenia, do sytuacji, w której podejmuje obowiązki zawodowe oraz będzie kontynuował kształcenie i doskonalenie. Obecnie okres ten jest faktycznie oderwany od studiów. Nadzór i pomoc okazywana nauczycielowi w tym okresie organizowana jest przez nowe instytucje.
Wielu specjalistów jest zdania, że proces adaptacji zawodowej powinien być sterowany wyłącznie przez uczelnię. Ale wiadomo, że uczelnie wyższe nie rozwiązały tego problemu nie tylko ze względu na niedostateczne ich przygotowanie (chociażby ze względu na niski poziom metodyki poszczególnych dyscyplin), lecz także ze względu na brak rzeczywistych możliwości zajęcia się problematyką adaptacji zawodowej. Obecnie sytuacja przedstawia się tak, że w okresie roku próbnego pozytywne wyniki procesu adaptacji możemy przypisywać wyłącznie nauczycielowi, jego kwalifikacjom i przygotowaniu oraz co zdarza się już rzadziej przygotowaniu i pomocy dyrektora szkoły. Postulatem pozostaje, by kadra naukowo dydaktyczna brała żywy udział w doskonaleniu nauczycieli, nie traktowała zaś szkoły jako ewentualnego terenu teoretycznych, nie zawsze związanych z pracą dydaktyczno-wychowawczą dociekań.