Formy i organizacje w kształceniu ustawicznym nauczycieli

Ciągła pomoc i współpraca z nauczycielami, dyskusja, inspiracja intelektualna, ciekawe formy kontaktu, udostępnianie odpowiednich źródeł wiedzy. Ale tak ozy inaczej istota rzeczy będzie polegać na samokształceniu i samorozwoju. W dotychczasowych badaniach koncentrowano się przede wszystkim na przygotowaniu zawodowym nauczyciela oraz okresie adaptacji zawodowej, startu w zawodzie. I osiągnięto znaczne wyniki. Sporo zrobiono, jeśli chodzi o ostatni okres życia nauczycieli (sytuacje emerytów, zainteresowanie organizacji związkowych), natomiast dużo luk pozostaje w badaniach nad okresem pośrednim, na który przypada najwyższa aktywność zawodowa nauczyciela. W okresie tym nauczyciel zdobywa wysoki stopień samodzielności zawodowej, osiąga określoną pozycję społeczną, przeżywa swoje najgłębsze problemy zawodowe, społeczne, osobiste, zakłada rodzinę i wychowuje dzieci, troszcząc się o ich wykształcenie i przyszłość. Zmienia się zasadniczo indywidualna sytuacja człowieka, co niewątpliwie stwarza liczne nowe problemy w sferze kształcenia i rozwoju zawodowego. Tymczasem do ostatniego okresu nie podjęto próby określenia specyfiki etapu stabilizacji w zawodzie.