Zasada ciągłości kształcenia i rozwoju nauczyciela w zawodzie

Pozwala przezwyciężyć na razie przynajmniej w rozważaniach teoretycznych rozdźwięk między kształceniem przygotowującym do podjęcia pracy a kształceniem w okresie pracy. Przyjmując zasadę ciągłości kształcenia i rozwoju nauczyciela zakładamy tym samym potrzebę integracji pionowej struktur programowych, instytucjonalnych i organizacyjnych zapewniających nauczycielowi zarówno przygotowanie do podjęcia pracy, jak też kształcenie i rozwój w całym okresie aktywności zawodowej. Wymaga to oczywiście pełnej drożności rozwiązań instytucjonalnych i programowych. Kształcenie nauczycieli wyłącznie w uczelniach wyższych wyeliminowało tak często dyskutowany w przeszłości problem drożności między różnymi typami zakładów pedagogicznych. Dziś poszukuje się rozwiązania tego problemu w perspektywie kształcenia ustawicznego, a więc obejmującego wszystkie etapy rozwoju nauczyciela w zawodzie. W odniesieniu do nauczyciela uzasadnienie potrzeby wszechstronnego i harmonijnego rozwoju jego osobowości jest zbędne. Doświadczenie pedagogiczne, wyniki badań empirycznych, refleksja teoretyczna mimo zmienionych i zmieniających się warunków tezę tę w pełni potwierdzają.