Niektóre funkcje oświaty dorosłych i w dalszej przyszłości mogą okazać się potrzebne

Główne koncepcje organizatorów oświaty dla ludzi dorosłych skierowuje się obecnie na inny, nie tradycyjny tor. Staje się bowiem rzeczą oczywistą, że w wielu zawodach kształcenie się przez cały okres aktywności zawodowej staje się warunkiem utrzymania kwalifikacji zawodowych. Składa się na to wiele przyczyn, w szczególności zaś szybkie tempo rozwoju nauki, „starzenie się wiedzy”, ujawnienie się nowych zapotrzebowań społeczno- ekonomicznych i kulturowych. Nadążanie za postępem nauki i techniki, postępem społecznym jest więc argumentem zasadniczym i nadrzędnym w stosunku do dość wąsko pojmowanych funkcji rekompensacyjnych oświaty dorosłych wobec szkoły. Nie ulega wątpliwości, że rozwój różnych form oświaty dorosłych w poważnym stopniu wpłynął na formowanie się założeń i koncepcji kształcenia ustawicznego. Kształcenie ustawiczne jest z natury rzeczy ściśle związane z oświatą dorosłych, czerpie z jej doświadczeń i w znacznej mierze jest jej kontynuacją. Innymi słowy, teoria i praktyka oświaty dorosłych to ważny czynnik rozwoju koncepcji kształcenia ustawicznego. Jednakże mimo tych ewidentnych związków cele, rozwiązania programowe i organizacyjne kształcenia ustawicznego nie mogą być utożsamiane z oświatą dorosłych, albowiem kształcenie ustawiczne ujmujemy jako proces zintegrowany, ciągły, obejmujący cały okres życia jednostki, szczególnie zaś aktywności zawodowej, z uwzględnieniem wielorakich intelektualnych, społecznych, kulturalnych potrzeb człowieka.