Proces kształcenia i wychowania wymaga integracji działań całego zespołu nauczycielskiego

Z punktu widzenia generalnych celów wychowania socjalistycznego. Dostrzegane w praktyce szkolnej stronienie nauczycieli specjalistów od ogólniejszych problemów pedagogicznych, od zadań wychowawczych wynika, wydaje się, z braku dostatecznie pogłębionego spojrzenia na funkcję danego przedmiotu nauczania w procesie kształcenia szkolnego, z braku kompetencji, które w miarę pogłębiania się specjalizacji redukują się do coraz węższych zakresów wiedzy. Brak dostatecznego porozumienia między nauczycielami specjalistami obserwujemy nie tylko na gruncie podstawowych problemów wychowawczych, lecz także w obrębie pokrewnych dyscyplin nauczania. Dotyczy to zwłaszcza nauczycieli wyższych szczebli szkolnictwa. Zarysowuje się tendencja do skupienia uwagi na jakimś fragmencie dyscypliny kierunkowej, co prowadzi do wyjątkowo ciasnych odgałęzień. W rezultacie nauczyciel nie reprezentuje danej dyscypliny, lecz tylko jakiś jej fragment, dział. W miarę upływu lat pracy w szkole zasklepia się on w swojej wąskiej specjalizacji nawet jeśli ją zgłębia, to przecież w oderwaniu od spraw współczesności.