ZASADA ISTNIENIA AUTORYTETU W ŚRODOWISKU NAUKOWYM
Mówimy, że ktoś jest dla pewnego środowiska autorytetem w danej dziedzinie, jeśli środowisko to przypisuje mu szczególnie wysokie w tej dziedzinie kompetencje. Natura owej sfery odniesienia autorytetu bywa rozmaita. Może nią być jakaś dziedzina poznania lub umiejętności praktycznych, smaku artystycznego, poczucia moralnej słuszności itp. To jedna relatywizacja. Druga dotyczy środowiska: ktoś może być np. autorytetem w oczach opinii publicznej i zarazem nie być nim dla wąskiego kręgu specjalistów; albo odwrotnie. Rozważania nasze dotyczą .autorytetu w dziedzinie nauki, odniesionego przede wszystkim do środowiska ludzi, którzy zawodowo daną gałąź nauki uprawiają. Autorytet uczonego, jako takiego, poza’jego środowiskiem profesjonalnym jest oczywiście także zjawiskiem ciekawym i społecznie doniosłym, jednak będzie tu o nim mowa tylko ubocznie.